U hramu Svetog Dimitrija u Lajkovcu održavaju se bogosluženja nedeljom i praznikom. Uoči svake nedelje i drugog praznika vrši se akatist (moleban) Presvetoj Bogorodici. Lajkovačka parohija, koja je bila sastavljena iz Lajkovca varošice, Lajkovca sela, sela Rubribreza i Ruklade, nije imala crkvu na svom terenu sve do 1937. godine i vodila se kao Druga jabučka parohija.

Ovaj objekat je pod zaštitom države.

Najstariji pisani pomen o crkvi, koja je u literaturi poznata i kao nepričavska i bajevačka, je iz 1722. godine. Kao manastir se prvi put pominje 1778, a poslednji put 1840. godine. Svoj sadašnji izgled crkva dobija 1794. godine (natpis iznad severnih dveri govori o obnovi hrama). Hram ima jednostavnu pravougaonu osnovu, bez kupole, sa poluobličastim svodom i prostranom polukružnom oltarskom apsidom.

Najverovatnije je da su hram sv. Dimitrija u selu Markova crkva sazidali izbegli monasi iz Markovog manastira kod Skoplja, negde u prvoj polovini 15. veka, ali su kasnije mnogobrojne prepravke dovele do nedoumice o originalnoj varijanti plana. Naime za njeno zidanje vezane su dve narodne priče.

Na uzvišenju severno od centra Jabučja nalazi se crkva posvećena arhanđelu Mihajlu. Podignuta je na starim temeljima 1844. godine. U crkvi se nalazi ikonostas sa veoma vrednim ikonama.